Euphrictus squamosus
Brak polskiej nazwy
/ N/A
Rząd: Pająki
Rodzina: Ptasznikowate
Data i nazwisko odkrywcy: Benoit, 1965
Pochodzenie: Afryka
Siedlisko: Podziemny
Siła jadu: Mocna
Trudność hodowli: Niedostępny w hodowli
Opis
Gatunek pająka z rodziny Theraphosidae, podrodziny Selenogyrinae, opisany w 1965 roku. Gatunek ten występuje w Kongo, gdzie zasiedla wilgotne lasy tropikalne. Cechuje się stosunkowo smukłym ciałem i długimi, silnymi odnóżami. Przedstawiciele podrodziny Selenogyrinae posiadają maczugowate (szablowate) szczecinki (setae) na wewnętrznej stronie chelicerów, które tworzą prymitywny narząd strydulacyjny (służący do wydawania dźwięków poprzez pocieranie).
Dane podstawowe
Samica | Samiec | |
---|---|---|
Długość ciała | ok 2 cm | ok 2 cm |
Rozpiętość odnóży | ok 6 cm | ok 6 cm |
Ubarwienie | karapaks żółty, odnóża i odwłok czerwonawo-brunatne | karapaks żółty, odnóża i odwłok czerwonawo-brunatne |
Wiek | ok 10 lat | ok 4 lat |
Zachowanie | Prowadzi skryty, podziemny tryb życia. Zasiedla wilgotne lasy tropikalne oraz obszary o rozproszonym zadrzewieniu i wysokiej wilgotności podłoża. Kopie proste nory w miękkim podłożu, często ukryte pod kamieniami lub korzeniami. Żywi się drobnymi stawonogami, na które poluje nocą. Rozród odbywa się w trakcie pory deszczowej. Samica po kopulacji składa jaja, które następnie umieszcza w kokonie. Po kilku tygodniach wykluwają się młode. Opieka ogranicza się do ochrony kokonu, po wykluciu młode rozpoczynają samodzielne życie. |
Warunki hodowli
Trudność hodowli | Terrarium | ||
---|---|---|---|
Wymiary | Temperatura | Wilgotność | |
Niedostępny w hodowli | N/A | N/A | N/A |
Podstawy opieki | |||
Niedostępny w hodowli |
Ciekawostka
Gatunek został po raz pierwszy opisany przez Pierre’a Benoita w 1965 roku jako przedstawiciel nowego rodzaju Zophopelma, zaliczonego do rodziny Barychelidae. Po przeanalizowaniu jego cech morfologicznych, Robert J. Raven uznał jednak, że gatunek ten należy do rodziny Theraphosidae, a także przeniósł go do rodzaju Euphrictus, nadając mu nazwę Euphrictus squamosus. Większość naukowców zaakceptowała tę zmianę, jednak Andrew M. Smith w 1990 roku – choć zgodził się z przypisaniem gatunku do rodziny Theraphosidae – zakwestionował pogląd Ravena, jakoby Zophopelma i Euphrictus były synonimiczne.
Chcesz poznać więcej ciekawostek ze świata pająków?
Zapisz się do naszego newslettera!